Lin-blu
Linum narbonense
Linaceae
Autre noum : Lin-sóuvage.
Nom en français : Lin de Narbonne.
Descripcioun :Poulit lin di flour bluio que trachis dins li garrigo de colo e li tepiero seco. Fai quàuqui tijo bèn drecho (e pas de mato), li fueio, verdalo, an de formo en lanço. Li bratèio di flour an souvènt li bord escarious. Coumpara emé lou lin-dis-Aup.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Linum
Famiho : Linaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Colo
- Roucaio
- Garrigo
- Tepiero seco
Estànci : Subremediterran à Coulinen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Linum narbonense L., 1753
Inulo(-di-fueio-de-rèino-de-prat)
Inula spiraeifolia
Asteraceae Compositae
Nom en français : Inule à feuilles de Spirée.
Descripcioun :Aquesto inulo trachis en group e fai de meno de mato. Li flour soun aperaqui pèr cinq o mai. Sèmblo proun à sa cousino, l'inulo-di-fueio-de-rèino-de-sause, e fau bèn regarda li fueio pèr li destria. Inula salicina a de fueio plegado emé lou dessubre lisse, estacado quàsi à 90° de la cambo ; au contre, Inula salicina a de fueio mai plato emé lou dessubre ounte se vèson li costo, estacado de biais en raport emé la cambo. Coumpara emé l'inulo-di-fueio-de-sause.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 30 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Inula
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Inuleae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 3,5 à 4 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Garrigo
- Blachiero
- Tepiero seco
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuropo-Sud
Ref. sc. : Inula spiraeifolia L., 1759